Η μαγειρική στην Αρχαία Ελλάδα - « Τάριχος ωραίος»

 Τάριχος ωραίος

... Ο παστός τόνος πρέπει να πλυθεί καλά.Έπειτα βάζεις το κομμάτι σ΄ ένα  πιάτο ρίχνοντας καρυκεύματα, χύνοντας λευκό κρασί, και σκορπώντας από πάνω του λάδι, ύστερα το βράζεις στο σκεύος  και όταν αυτό γίνει σαν μυαλό, περιχύνεις με σίλφιο ... 

                                                                        Άλεξις 186, παρατίθεται από τον ΑΘΗΝΑΙΟ 117d

Ένας ιχθυοπώλης παζαρεύει με κάποιον τα φιλέτα του τόνου.

Η συνταγή του  αλατισμένου  τόνου "τάριχος ωραίος" μας την διέσωσε ο Αρχαίος Αθήναιος μέσω  μιας    Αθηναϊκής κωμωδίας στα δρώμενα της οποίας αναφέρεται ότι ο τόνος αυτός ηλικίας  ενός έτους αλιεύθηκε στην εποχή του, και συγκεκριμένα  στο ταξίδι ενός  πλοίου από τη μαύρη θάλασσα προς τη μεσόγειο. Στη συνέχεια ο τόνος αυτός  αλατίστηκε ώστε να διατηρηθεί, γεγονός που εξηγεί γιατί ο μάγειρας επιμένει ότι το φιλέτο θα πρέπει να ξεπλυθεί για να φύγει η αλμύρα του. 

Το σίλφιο ήταν ονομαστό καρύκευμα της κλασικής περιόδου, προερχόταν από ένα φυτό που ευδοκιμούσε στην αρχαία Κυρήνη  της Λιβύης και στις μέρες μας  έχει  ποια εξαφανισθεί.  

Η τιμή αυτού του παστού ψαριού κόστιζε στην αρχαιότητα δύο οβολούς.

Ο περίφημος Αρχέστρατος έγραφε, "αν βρεθείς στην ιερή πόλη του Βυζαντίου, φάε ένα κομμάτι τάριχον για μένα εκεί: είναι νόστιμο και τρυφερό.  

Πηγή: H μαγειρική της Αρχαιότητας.

Κώστας Σουλιώτης