Αφιέρωμα (ελάχιστο) στο μεγαλείο της Ηπειρώτικης μουσικής... - Bίντεο

Ο πλούτος και η ποικιλία των τοπικών μουσικών ιδιωμάτων που συνθέτουν την ηπειρώτικη μουσική παράδοση μας υπόσχεται μια ονειρική περιπλάνηση. Η μουσική της παράδοση αποτελεί έναν μεγάλο πολιτιστικό θησαυρό.

Το ηπειρώτικο τραγούδι γεννήθηκε από την αυλή του Αλή Πασά.

Η ηπειρωτική μουσική διακρίνεται πανελλήνια από το αρμονικό και μελωδικό χρώμα. Η μουσική της διακρίνεται σε μονοφωνική και πολυφωνική.
Η μονοφωνική είναι πιο αργή είτε πρόκειται για μοιρολόϊ είτε για τραγούδι της τάβλας είτε για χορευτικό. Ο ήχος είναι πιο λυπητερός ακόμα και σε τραγούδια με σαρκαστικό περιεχόμενο.

Ο ρυθμός που συναντάμε είναι κυρίως συρτός .
Όπως ο 7σημος στη Καραμπερία ,τραγούδι που αναφέρεται στην άσωτη ζωή των Καραμπέριδων, ανύπαντρων εργοδοτών, βιοτεχνών, πλουσίων γέρων οι αποτελούσαν τους μποέμ. Τραγουδούσαν αυτοσχέδια με βακχικό στοίχο.
Ο 4σημος ρυθμός στα πατήματα του Μπάλλου έχει έντονο το νησιώτικο/σμυρναίικο χρώμα. Από αυτό φαίνεται η επιρροή που δέχτηκε και διαμορφώθηκε η αστική μουσική μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Ανάλογη επίδραση έχει και ο ρυθμός του 9σημου Καρσιλαμά στη Μπαρζακάνα, ενώ ο ρυθμός στα Τρία του τραγουδιού '' Δόντια πυκνά'' είναι το ευρωπαικό βαλς.

Η πολυφωνική μουσική συναντάται κυρίως στη βόρεια περιοχή της Ηπείρου.
Στο είδος αυτό της μουσικής σπάνια έχουμε την συνοδεία οργάνων. Υπάρχουν τρεις μελωδικές γραμμές οι οποίες αντιστοιχούν σε τραγουδιστικούς ρόλους. Έτσι έχουμε τον πατρή (είναι αυτός που αρχίζει το τραγούδι, τραγουδάει μόνος του καθαρά τους στοίχους), τον γυριστή (που γυρίζει και τσακίζει τη μελωδική του γραμμή ), τον κλώστη (που κλώθει τη μελωδική γραμμή ) και τον ισοκράτη ( που αποδίδουν τρία με τέσσερα άτομα και κρατούν τον ρυθμό του πατρή.

Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούν οι Ηπειρώτες είναι το βιολί, το κλαρίνο, τολάουτο, το ντέφι , η φλογέρα και τα κρουστά.
Παλιότερα όμως τα αστικά της τραγούδια ερμηνεύονταν απο την βυζαντινή συναυλία με βιολία, φλογέρες , κανονάκια ή σαντούρια, ούτια ή λάουτα και κρουστά.

Στη σημερινή εποχή το σαντούρι το βρίσκουμε στη Πρέβεζα μόνο για τους τονικούς της σκοπούς.
Το περιεχόμενο των τραγουδιών ποικίλει. Γίνονται αναφορές για ιστορικά και ηρωικά γεγονότα, αισθηματικά, γαμήλια, ποιμενικά, οδοιπορικά και πολλά για την ξενητειά. Εκεινή την περίοδο της Τουρκοκρατίας, η μετανάστευση ήταν ιδιαίτερα έντονη. Αλλά και μεταγενέστερα συνεχίστηκε η μετανάστευση των κατοίκων της Ηπείρου στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδος και στο εξωτερικό. Όμως κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανή την μουσική τους παράδοση μέσα απο τους διαφόρους πολιτιστικούς συλλόγους που δημιούργησαν και στην Ελλάδα αλλά και σε δίαφορες μεγάλες πόλεις του εξωτερικού.



Ο ''πιτσιρίκος'' Καστοριανός δεξιοτέχνης  Κώστας Ευαγγέλου -με καταγωγή από την 'Ηπειρο-

tsardaki.gr